De klimaatlessen van Breda
Hieruit bleek dat de gemeente achter blijft bij de ambities die gesteld waren; ondanks de verbeteringen die toch zijn doorgevoerd. In veel gevallen werd nog niet eens d e helft van het voor 2018 verlangde resultaat gehaald.
De rekenkamer zette een aantal lessen op een rij die geleerd kunnen worden.
“In veel opzichten lijkt Breda op een gemiddelde Nederlandse gemeente. Ja, Breda wil graag tot de groene koplopers behoren, maar kwam de afgelopen jaren niet verder dan de grijze middenmoot,” zo schrijft binnenlandsbestuur.nl op de website. Dit wordt vooral veroorzaakt door het toegenomen verkeer en de CO2-uitstoot die daarmee gepaard gaat.
1. Mooie ambitieuze doelen en plannen zijn geen garantie voor voortvarende uitvoering.
2. Goede monitoring van alle klimaatdoelen, inzet en resultaten en een heldere informatievoorziening hierover naar de raad zijn essentieel om goed te kunnen sturen en te kunnen controleren.
3. Beleid vooral gericht op informatie en het stimuleren van eigen initiatief van inwoners en bedrijven gebaseerd op vrijwilligheid, doet de ontwikkelingen en resultaten te langzaam gaan.
4. De bekendheid van klimaatbeleid en maatregelen is achtergebleven, omdat informatie via websites en andere sociale media lang niet iedereen bereikt, maar vooral mensen die toch al geïnteresseerd zijn in de materie.
5. Gemeenten kunnen veel zelf doen, maar dat vergt wel financiële en andere investeringen en prioriteit.
6. Klimaatmaatregelen raken snel ondergesneeuwd door andere prioriteiten (financiële, economische, ruimtelijke e.d.).
7. De risico’s van ‘te weinig doen’ worden gemakkelijk onderschat, evenals de risico’s van te eenzijdige (en te korte-termijn) maatregelen, afspraken en contracten.
8. Klimaatbeleid is complexe materie, niet alleen omdat het veel verschillende terreinen omvat, maar ook omdat beslissingen op het ene terrein gevolgen kunnen hebben voor andere terreinen. Verschillende doelen kunnen concurrerend met elkaar zijn, al was het alleen al doordat de beschikbare ruimte binnen de gemeentegrenzen beperkt is, waardoor groen, water, bebouwing, wegen, zonneweiden e.d. in principe met elkaar in concurrentie zijn. Ook bv doelen als ‘meer groen/bomen/bos creëren’ en ‘meer hout/biomassastook c.q. overgaan op houtbouw’, zijn in principe concurrerend met elkaar.
9. Klimaatbeleid en -maatregelen zijn niet vanzelfsprekend en worden door een belangrijk deel van bv de automobilisten, huizenbezitters, bedrijven en bv minvermogenden als moeilijk, te duur en/of als vervelend ervaren. Actieve ondersteuning, ontzorgen, de lusten en lasten eerlijk verdelen(tegengaan energiearmoede, principe ‘de vervuiler betaalt’) en het zien van de voordelen (en uiteindelijke winst) zijn voor veel inwoners en bedrijven van belang om de stap te kunnen zetten.
Lees het volledige document hier.